Τίτλος του εργαστηρίου:

“Μια πρόκληση για μια διαδικασία ηλεκτρονικής μάθησης της κοσμικής ύπαρξης”.

“Ναι, ο σκοπός της Γης δεν είναι η ζωή, δεν είναι ο άνθρωπος! Η Γη υπήρξε χωρίς αυτά και θα συνεχίσει να υπάρχει χωρίς αυτά. Δεν είναι παρά οι εφήμερες σπίθες της βίαιης περιστροφής της.
Ας ενωθούμε, ας αγκαλιαστούμε σφιχτά, ας ενώσουμε τις καρδιές μας, ας δημιουργήσουμε – όσο αντέχει η θερμοκρασία αυτής της Γης, όσο δεν έρχονται σεισμοί, κατακλυσμοί, παγόβουνα ή κομήτες να μας αφανίσουν – ας δημιουργήσουμε για τη Γη έναν εγκέφαλο και μια καρδιά, ας δώσουμε ένα ανθρώπινο νόημα στον υπεράνθρωπο αγώνα”.
Νίκος Καζαντζάκης “Ταξίδια”

Ακολουθώντας το κείμενο του συγγραφέα και έχοντας εμπνευστεί από αυτό πριν από πολλά χρόνια, παρατηρούμε ότι οι συνθήκες στον πλανήτη αλλάζουν ραγδαία, καθιστώντας το παρόν και το αύριο ακόμα πιο αβέβαιο για τον άνθρωπο. Οι επιστήμονες μιλούν για την κρίσιμη δεκαετία 2020 – 2030 και πρέπει να καταλάβουμε ότι το είδος της ζωής που τελικά θέλουμε να ζήσουμε, το αποφασίζουμε καθημερινά με τον τρόπο που πραγματικά ζούμε. Σε αυτό το σεμινάριο, μέσα από τη φιλοσοφία και τη μεθοδολογία του Moreno, θα έχουμε την ευκαιρία και τη διαδικτυακή πρόκληση να προσεγγίσουμε τα βαθιά προβλήματα της μοναξιάς και του εγωκεντρισμού του σύγχρονου πολιτισμού διευρύνοντας την έννοια της θεραπείας από το άτομο στη σχέση, στον κόσμο, στη φύση, στον πλανήτη, στο σύμπαν- διευρύνοντας την υπαρξιακή ανάγκη για συνύπαρξη- βιώνοντας και προτείνοντας έναν άλλο τρόπο ζωής.